بازگشت
گزارش از آمادگی ارتش سوریه برای حمله خارجی/ حمله تغییری در میدان نبرد ایجاد نمی‌کند
«دیلی‌تلگراف» «دیلی‌تلگراف»

 

خبرنگار روزنامه «دیلی‌تلگراف» با اشاره به مشاهدات خود در سوریه نوشت: هر دو طرف نبرد روی یک نکته تفاهم دارند، و آن هم این است که اقدام نظامی آمریکا علیه سوریه هیچ تغییری در وضعیت کنونی ایجاد نمی‌کند.

 روزنامه «دیلی‌تلگراف» در گزارشی به قلم «بیل نیلی» خبرنگار خود در دمشق، به انتقاد از طرح اقدام نظامی علیه سوریه پرداخته و نوشته است هم مخالفان و هم حامیان دولت سوریه روی این نکته تاکید دارند که حمله به سوریه چیزی را عوض نمی‌کند.

نیلی در این مورد می‌نویسد: این حمله از دید مخالفان مسلح بسیار مختصر و البته دیرهنگام است. از سویی آنقدر در انجام آن تاخیر افتاده که نهایتا تنها به تخریب ساختمان‌های خالی و هواپیماهای از کارافتاده (ساختمان‌ها با توجه به اطلاع دولت سوریه از حمله، تخلیه شده و تجهیزات سالم از پایگاه‌های نظامی جمع‌آوری شده است) منجر می‌شود.

وی می‌افزاید: از دید دولت هم، این حمله، اقدامی است از سر ضعف و ناامیدی که بر اساس عزم واشنگتن برای برکناری اسد و دروغ‌هایی شکل گرفته که آمریکا در مورد دست داشتن دولت سوریه در حمله شیمیایی به دنیا گفته است.

خبرنگار «دیلی‌تلگراف» سپس از ملاقات با سربازان ارتش سوریه و عزم آن‌ها برای مقابله با مهاجمان خارجی گفته و نوشته است که این سربازان می‌گفتند ارتش تسلیحات سری‌ای در اختیار دارد که می‌تواند با موشک‌های کروز آمریکایی‌ها نیز مقابله کند.

وی با اشاره به نگرانی‌ها از احتمال اقدام نظامی خارجی علیه سوریه می‌نویسد: گزارش‌هایی منتشر شده مبنی بر اینکه سامانه‌ راداری نظامی فرودگاه دمشق جمع‌آوری شده، موشک‌ها، تانک‌ها و هواپیماها نیز مخفی شده و ساختمان‌های اطلاعاتی و دفاعی از وجود رایانه‌ها و اطلاعات مهم خالی شده است. وزارت اطلاعات هم در واکنش به احتمال هدف قرار گرفتن ساختمان رادیو و تلویزیون، شبکه ماهواره‌ای جدیدی را راه‌اندازی کرده است.

یک فرمانده ارتش سوریه نیز در مورد سامانه‌های مستقر در اطراف دمشق به خبرنگار «دیلی‌تلگراف» گفته است اغلب تجهیزات کلیدی و نیروهای سوری در سنگرهای زیرزمینی مستقرند و موشک‌های کروز نمی‌توانند آن‌ها را هدف قرار دهند.

تلگراف نوشته است بسیاری از مسیحیان، اهل سنت و همچنین علوی‌ها نگران آنند که گروه‌های افراطی و تندرو وابسته به القاعده بعد از حمله آمریکا و در سایه نابودی تجهیزات و جنگنده‌های ارتش، بتوانند بر کشور تسلط یابند.

نویسنده این یادداشت می‌افزاید: اما اغلب آن‌ها عقیده دارند که حمله آمریکا تاثیر اندکی دارد. ممکن است ساختمان‌های فرماندهی هدف حمله قرار بگیرد، اما احتمالا فرماندهان دیگر در این ساختمان‌ها نخواهند بود. یک هفته‌ای از آخرین باری که صدای پرواز «میگ»‌ها بر فراز پایتخت را شنیدم به یک هفته قبل برمی‌گردد، در حالی که تا پیش از آن شنیدن صدای این جنگنده‌ها موضوعی روزمره و معمول بود. هیچ‌کس دیگر فکرش را هم نمی‌کند که آن‌ها هنوز روی باند باشند. یکی از مخالفان مسلح می‌گفت: آمریکایی‌ها فقط صورت نظام را زخمی می‌کنند و پنج درصد از توان آن‌ها را از بین می‌برند، اما صورت همچنان باقی می‌ماند. این ما را از حملات بعدی حفظ نمی‌کند.

نیلی همچنین به ادامه درگیری‌های میدانی بین نیروهای ارتش و مخالفان اشاره می‌کند و می‌نویسد که یک پیرمرد 70 ساله که در کنار نیروهای ارتش با مخالفان می‌جنگد، با افتخار می‌گوید: من در جنگ‌های 67 و 73 (میلادی) هم با اسرائیلی‌ها جنگیده‌ام. آمریکایی‌ها می‌توانند موشک‌هایشان را شلیک کنند، اما آن‌ها به جایی نمی‌رسند. دشمن اصلی ما اینجا در میدان است؛ القاعده.

یک فرمانده تحصیل‌کرده ارتش هم که به خوبی انگلیسی صحبت می‌کرد، با تعجب به خبرنگار «دیلی‌تلگراف» می‌گوید: چطور امکان‌پذیر است؟ آمریکا می‌خواهد در کنار القاعده با ما بجنگد. آمریکا چطور می‌تواند علیه کشوری سکولار و در کنار تندروهایی بجنگد که اسرای آن‌ها را می‌کشند و جنازه‌های آن‌ها را در چاه می‌اندازند؟






September 8th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی